Hisler

Zorlama kaderi kafana takıp bu yaşamı Zoruna giden bu hisleri kenara bırakıp İşine bakıp o kaderi çiz ama iz bırak Onlara gönlünü verme lan verince köhneme Denk gelmez bak tek tabanca hisler İster beni gömmek anılar bak olmaz ama Lakin sat bunu acı bi şekilde açıkla kendini Kaçan bu keçiler yanıma gelince Kanımı kemiren kötü kan içinde Kalan bu sürenin sonuna gelince Yüzümü güldüren hüzünü sevince Yaşamın ucunda içine kötü bi edince Anlamaz onlar bak boş hepsi Arama beni bu kapalı ey Oluştu içimde kötü bi his El vermez bunlar bana pis hep Kirlet kendini kalbin gibi Lan yak buraları geçmez yine bak Tak etmez kafana sen aptal Kaybettin bunlara hep gülmekten öldün Ama geç bunları artık gözünü kurut Ve gülümse ey Geçelim yolları engebe çokken zor lan Koy bunu kendine iyi bak çöplük hisler Kim der bana geç kaldın yaşına göre Bu yaşamın sonu ve gömülen birden çok Karışık yazsam destan olur emin ol Çizdim bir çok anıyı gömdüm kendime Dertler kalıcı dostum ey Her gece bunları yaz tatil yok Gibi sizlere denk acımaz sözler Yazarım keyfine bak sen densiz Gelen bu yersiz travma sonrası Acı bir şekilde kafanda biter bu Derime kazınır yerinde olsam Onlara gülmem hasımlar onlar Yerinden oynar heep hisler birden içten gelmez yaşamak hevesde kalmaz emin ol Kalan bi tek şey kolunda dövmen Çok zor bunlar övmem kendimi Aslen kalbim fazlaca ıhtan kalmaz bay bay Geçtim bunları kalemde say lan Kendine denk bul (Püü) Zorlama kaderi kafana takıp bu yaşamı Zoruna giden bu hisleri kenara bırakıp İşine bakıp o kaderi çiz ama iz bırak Onlara gönlünü verme lan verince köhneme Denk gelmez bak tek tabanca hisler İster beni gömmek anılar bak olmaz ama Lakin sat bunu acı bi şekilde açıkla kendini Kaçan bu keçiler yanıma gelince Kanımı kemiren kötü kan içinde Kalan bu sürenin sonuna gelince Yüzümü güldüren hüzünü sevince Yaşamın ucunda içine kötü bi edince Anlamaz onlar bak boş hepsi Arama beni bu kapalı ey