Adımın Ses Getirsin

Her yerin yara Ellerinde bağ Yürürken uçurumlara Yenildin tüm oyunlara Ama Adımın ses getirsin kalk Bir iz bırak mutlaka Bitmez devam eder yaşam Ya düş bir köşede yat Ya da adımın ses getirsin kalk Her gün yerinde saydın Yükler sırtında kalmış Kolların bağlı tüm umudun tükenmiş Kapanmış şarkın Bakarken şaşkın Ruhun alevler almış Denizler durgun çiçekler solmuş Gördüklerin hep olumsuz yanlış Yorulmuş aklın Sana sunulmuş kaygı Yanında uyurken kasvet ne yapsan duyulmaz çığlığın Unuttun aşkı Bulutlar aşmış bir öfke içinde Kalmışken yalnız Seni yakmış Düşsende yere düş sen de Ama güç sende Hayat her şeye rağmen güzelken Dene bakmayı hep yüksekten Yine gül sende Hayat üçgenler Doğru köşe ve doğru zaman Umut hep sende… Her yerin yara Ellerinde bağ Yürürken uçurumlara Yenildin tüm oyunlara Ama Adımın ses getirsin kalk Bir iz bırak mutlaka Bitmez devam eder yaşam Ya düş bir köşede yat Ya da adımın ses getirsin kalk Adımın ses getirsin kalk Kalk, kalk, kalk… Adımın ses getirsin kalk