Sonsuz Yolculuk Vakti

Hayat artık renklerini yitirdi acı ile Hevesim kalmadı ki denizine güzüne Ruhumu tutup çek buralardan gökyüzüne Ruhumu tutup çek buralardan gökyüzüne İçten seslenişlerim Duymaz hiç biri beni Atmak istemez kalbim Sonsuz yolculuk vakti İçten seslenişlerim Duymaz hiç biri beni Atmak istemez kalbim Sonsuz yolculuk vakti Dikkat et sakın basma içimde ki kırıklara Olamam artık asla ilaç açık yaralara Kalbim yok, huzur yok, yürüdüm karanlığa Beni bırak atla git kadıköy metrosuna Sevgide saygıda içimde ki kaygıda Kaybolan her şeye koy bi kadeh daha Hep dene olmasın boş yine bak çaba Ruhuma çökmüş o sislere merhaba Düşünmeden sakın adım atma (atma) Dedim ama yapamadım asla (asla) Sökülen şu hayatımı geri dikemedim ama Takmamak üstüne var bi çabam baya İçten seslenişlerim Duymaz hiç biri beni Atmak istemez kalbim Sonsuz yolculuk vakti İçten seslenişlerim Duymaz hiç biri beni Atmak istemez kalbim Sonsuz yolculuk vakti