Sokaklarım

Sokakta büyüdüm silah sesleri sardı beynimi Kazıdım tırnağımla bu günlere kolay gelmedim Belki ermedim ama dostlarım hep yanımda Senin ise kahpeliğin doğuştan var kanında Sana dedim sallama bıçak emanetim belimde Güvendiğim insanlar sürekli hep benimle Anlamıyom insanların benimle bu derdi ne Benden sana zarar gelir anlat bunu kendine Kadıköyden pendiğe kan bulaştı elime 23 yılda çektiğimi anlamazsın sen yine Karanlık geçmişimi unuttum kendi kendime Tek başıma kaldığımda mahallede yerdim hep Şimdilerde hayatım oldu bak sade rap Sanma sakın bütün bunlar geldi altın kasede Bütün Mücadelem kendim değil sadece Düşmanımsa tuzaklar kurar bana kahpece Polis gelir her bi gün kardeşim göz altına Kimse bilemezdi sözlerim dönüşecek altına Sence bu bütün bunları keyiften mi yazdım ha? Bir bok olmaz diyen hocam şimdi gel geç karşıma Yaşantımız gerçek ve de gösteriş hiç yok bizim Mahalleme girmek için önce bizden al izin Çok konuşursan çıkar bi 14lük içinden valizin Bu devirde herkes olmuş birbirinin abisi Her gece düşünürdüm nolacak bugün diye Bugün ise çok rahatım evim oldu her bir yer Eğer sorunun varsa benle mahalleme çık bi gel Dostlarım sadece mahkemede takım giyer Hanginizde var ki lan benle kapışacak yürek Mahallem yer altı bak ellerde hep tüfek Şimdiyse çok farklı baktığımda ben düne Anneme dedim ki ben meleğim sen gül hep Günahlarım çok fazla Allah'ım affetsin Bırakın isteyen beni kötü biri zannetsin Evet belki kötüyüm ben napayım kahretsin Mahalleme çık ve gel bil ki sende paketsin