Fänschter iz Wäutau

D Glüebire git no chli Liecht, so lang si no brönnt U mir, mir zeichne e Wäut wo süsch niemer versteit Für üs beidi isch klar, mir flüchte iz nid, so lang me no chönt Di nöie ideeä, die si no jung, niemer weis iz wos häregeit Es Füür unger Wasser E Rose im Schnee Niemer weiss was passiert u genau wäge däm weimer geng immer me Es Fänster iz Wäutau E z grossi Idee Mir chöis nid versta, sueche doch d Illusion dasme aues cha gse D Farbe um üs si no warm, mir wei gar nid me Mir hei zwar nid aues wo mer wei aber iz, im momänt, zeut der Wäg Aues gross u viu z viu, für üs längt dä Momänt wo mer füele u gse U mit chli glück müesse mir nie me zrüg zu de gwöhnleche Täg Es Füür unger Wasser E Rose im Schnee Niemer weiss was passiert u genau wäge däm weimer geng immer me Es Fänster iz Wäutau E z grossi Idee Mir chöis nid versta, sueche doch d Illusion dasme aues cha gse Die Konture vom Bärg si no da, no nid abegheit Mir stuune u luege u dänke derbi gar nid viu Was passiert das passiert, mir si im iz, egau wies witergeit Was immer no chunt, es isch aues so nöi, mir si nöi i däm Spiu Es Füür unger Wasser E Rose im Schnee Niemer weiss was passiert u genau wäge däm weimer geng immer me Es Fänster iz Wäutau E z grossi Idee Mir chöis nid versta, sueche doch d Illusion dasme aues cha gse