Ik woon niet meer in het westen

Ik woon niet meer in het Westen En dus ben ik nu een boer Met de mest nog aan mijn schoenen En de stank van varkensvoer Daar ergens bij die gasbel Waar iedereen altijd zeurt En buiten de Elfstedentocht Nooit iets leuks gebeurt Ik woon niet meer in het Westen Wat ik zeg telt niet meer mee Had ik daar maar moeten blijven Bij het strand en bij de zee Of het liefst binnen de grachten Waar de opinie wordt gemaakt Waar de krant, teevee en schrijver Zijn vooroordelen braakt Ik woon niet meer in het Westen En ik hoor niet bij die kring Van alles beterweters Dat is niet helemaal mijn ding Of welke andere ons-kent-ons club Die het altijd beter weet Die zichzelf op de borst klopt En de rest het liefst vergeet Al mijn vrienden in het Westen Denken dat wij zielig zijn Met aardbevings en aardgas En nog steeds geen Flevolijn Niet dat het ze wat kan schelen Want het is ver van hun bed Maar als de zee zo hard blijft stijgen Redden wij het mooi wel net Ik woon niet meer in het Westen Voor hun huis koop ik er twee Het zijn hun zelf gekozen zorgen Dus daar zit ik echt niet mee Ik heb ook nog geen bakfiets Ik ben ook maar één keer getrouwd Met een vrouw ook uit het Westen Die nu veel van Drenthe houdt Ik woon niet meer in het Westen Ik kan dus zingen wat ik wil Want ze zullen mij niet horen Wat ik zeg maakt geen verschil Maar om daarvoor te verhuizen Dat zie ik mezelf toch niet doen Ze zoeken het maar uit daar in 't Westen Ik ga niet terug, voor geen miljoen Want bij ons hier in het Noorden Staat men voor wat men zegt En als ze iets beloven Dan doen ze het ook echt Nait soezen, deurbroezen Van Drenthe tot aan 't wad En al kom ik uit het westen Geef mij maar Ommeland en stad