Tutunup Acılara

Öyle bir yalnızlık Düşleri kandırmış zaman Kalan her şeyi yanmışmış Kalbime salgınmış veda Böyle bir yalnızlık Yolları ayırırmış kader Belki de şansızlık Aşıklara giydirmiş kefen Sor düne ve yarına yürüdüm yolunu yalı ayak düşüyor yüreğe salınarak yaşarım tutunup acılara Gece ve gündüzüm karışıyor zamanım yok param kadar Okyanus dünya ben ise yüzme bilmiyor Daha da deliriyorum beynim bulanıyor Renkler kararıyorken gökyüzü beynim de bir delik açıyor