Gurbet Söyleşisi (Bilmirem)

Köyümden göç edip geldim şehire Suları ilaçlı içebilmirem Hem havası kirli uykusu ağır Sabah şafağında kalkabilmirem Aylık ödeniyor evin kirası Elektrik su telefon sırası Cebimde kalmıyor katık parası Yarı aç yarı tok yatabilmirem Bu kuyruklar beni yedi bitirdi Öldürüyor beni bu geçim derdi Düşüncede kaldım kemik ve deri Simitle kahvaltı yapabilmirem Çocuklar o köyde koşar oynardı İçimizde ne korku ne telaş vardı Mahalleyi sapık tinerci sardı Çocuğu sokağa salabilmirem Ay sonuna kadar kalmaz metelik Pazarda toplanır çürük ve çerik Onlardan yahşıdır kımıyla yemlik Aradım onu da bulabilmirem Ölürsem götürüp morga koyarlar Soğuksuyla yarı buçuk yuyarlar Dostların altı ay sonra duyarlar Garip mezarlıkta yatabilmirem Bizler yolcu olduk gurbetse hancı Toprağını altın ettik bu daha acı Üstelik diyorlar bize yabancı İşte ben bu sözü yutabilmirem Alaca karanlıkta işe giderler Akşamleyin yorgun argın dönerler Yaş kırka gelmeden fire verirler İçlerinde sağlam bulabilmirem Sıkışıp kalmışım dört yanım beton Hayatta anlam yok olmuş monoton Bu yanlış gidişe vereceğim son Kendime bir arka bulabilmirem Bülbül altından kafese girmiş Beğenmeyip yine vatınım demiş Kızıgedik'in yanında Kızılay neymiş Şimdi o yaylama çıkabilmirem Okuyan dostlara sen söyle Akın Aldanıp cilveye gelmeyin sakın Bunlarda yanlış yok dikkatlı bakın Doğru söze yalan katabilmirem