İlm-i Mülkiye

(Anlat!) Azad ettim kalemi ehl-i ferah surlarına Sağ yanımdan helak oldu hüzn-ü figan sıfatlarla Geldiğimiz sonsuzda gitmek için sonsuzluğa Hakkı talep buyurduğun geçici mekan sade dünya Bilincinde eksik değil faniliğin ürpertisi İrade-i nefsi vermiş aç perdeli gözlerini Zaman mühür soluğuna ve ömür girdap yarınlara Tez elden uyan ki rahat uyu sonsuzlukta Bi kaç tutam huzur yoldum onca savaş ertesinde Sonra yaşam çektim içime şükre dilime bilerken derken sarıya çaldı yaprak veda etti dalından kemiğe kesip soğuktan, karıştı rüzgarlara Miğfer gibi kapşonum ve hiciv dolu ceplerimle Sual oldum taze nesle, kelam-ı ahkam, sivri dille Rap buyurdu dedi ki yaz, paylaş ilm-i mülkiye yazdıkca roman oldu tek kelamlık hikaye Hakka davet et ki nefsi körelsin gözleri (körelsin gözleri (x2) ) Tütsü gibi tüter burna araftaki özlemim (araftaki özlemim (x2) ) Hakka davet et ki nefsi körelsin gözleri (körelsin gözleri (x2) ) Tütsü gibi tüter burna araftaki özlemim (araftaki özlemim (x2) )