Taştan

Deli divane, deli divane... Bana sorma, soru sorma Ben bilmem bana soru sorma Benim ellerim vardı Hep çamur kokarlardı Çamurdan evler yapıp Tanrıya satardım onları Oy! Keşke hep taştan olsam Keşke ben baştan olsam... Bana gelme, geri gelme Farketmez ama yine de gelme Benim gözlerim vardı Hep donuk bakarlardı Çıkarıp yuvalarından Yükseğe koyardım onları Oy! Keşke hep taştan olsam Keşke ben baştan olsam... Deli divane, deli divane... Sorma neden titrer hep ellerim Gündüzler sizin, geceler benim Ben hep çocuk kalmak istedim Bin defa söylesen yine de sana tapmam Şarabın ateşiyle yanmayan anlamaz Öyle bir dert ki istesem de boşalmaz Sen "ol!" o sana uymaz Deli gömleği, ütü tutmaz Deli gömleği, alev almaz Deli gömleği, ütü tutmaz Deli gömleği, yanmaaaaaaz! Keşke hep taştan olsam Keşke ben baştan olsam...