Deniz Gezmiş

Olur mu Ecelsiz üç canı almak Olur mu Gülleri dalından kırmak Utansın karanlık Utansın toprak Ağlasın gökyüzü Kızarsın şafak Üç yürek Üç fidan Üç güzel insan Devrimin üç gülü Dillere destan Deniz'im oy Yusuf'um oy Yoldaşım oy Hüseyin'im oy Zamanın gündüze çaldığı bir şafak İlkbaharı sonbahara çevirdi 6 mayıs Dünyanın dönüşüyle ölüme aktı zaman Güneş süsü verilmiş cellat Bembeyaz karanlığa alıp götürdü canları Ve üç deniz üç yusuf üç hüseyin Üç yürek üç can üç sonsuz Yürüdüler darağacına korkusuz Adımları hapsedilse de yargısız Asılır mı bu üç yürek Deniz'lerin Yusuf'ların Hüseyin'lerin türküsüdür bu Dalgalar, meydanlar ve dağlar söyler bu türküyü Baldırandır yüreğimizdeki ey yoldaş Gölgesiz ve kefensiz gidenlerin türküsüdür bu Ağıtsız, ağlamaksız, halaylı, türkülü uğurlarız Gidenlerimizi Şimdi savurup bütün hüzünleri köhne bir zamana Meydan okumak zahir aynalara* İlkbaharda kanayan bir yaprak misali Davrulmak özgürlüğe esen rüzgarla Bir şarkı, bir şiir, bir ıslık ve bir rüzgar selamıyla gidenlerin Deniz'lerin Yusuf'ların Hüseyin'lerin türküsüdür bu.