İstanbul Ağlıyor

Tirende biletsiz sevdalar vardı Vagonlar kaçaklara göz yumarlardı Aksa da yüreklere kan pınarları Sevdanın arkası var ardı bahardı Istanbul ağlıyor sen ağlıyorsun Hadi git git artık ne duruyorsun Yolcular hep kaçak bizse tutuklu Gözler ağlıyor tutkulu çocuksu Istanbul ağlıyor sen ağlıyorsun Sevdiğin bekliyor ne duruyorsun (Yıldız avlarım göğün mavisinde Her dem bakışlarına gözlerinin deryasında Pusu duran ellerimi sana tuzaklarım Her tetik düşürdüğümde gözlerin Ölüme az kalırım Yalnız gördü ya Gelir bende kalır yalnızlık Uzar geceler Istanbul'a yağmur yağar karla karışık Karı ayıklar yağmur kokularını alırım koynuma Ot koyarım göz ucuma Anlarım, yine yangın, yine hasret Yıkanan Istanbul'dan düşen payıma Bi de yüzünün giderkenki ıslaklığı) Gül damlası düşmüş ateş yurduydu Dağlara dil uzatan narlı kuyuydu Yağsa da gönüllere gam geceleri Ceren yarasında aşk büyütürdü Istanbul ağlıyor ben ağlıyorum Hadi kalk gel artık dayanamıyorum Yolcular geldiler sen yoksun içinde Yüreğim can veriyor acılar içinde