Söz

Ne yeni güne uyanmak nede hayat endişesi Dahada kötüsü var su bile sensiz içilmiyor Nefes alışlarım gündelik telaşlarım Sohbeti hoş arkadaşlarım sensiz çekilmiyor Ne kadar hoştu aydınlık bazen loştu Kaçan hiç bir şey yoktu neden bu kadar koştuk Söz bir daha kırmam seni Üzerine titrerim ilk günkü gibi Anladım ne çok sevmişim seni Orta yolu buluruz gel yeterki