Yakarım İstanbul'u

Ne kaldı hatırında diye sorsan bana Kulağımda bir tek çarpan kapı sesi Bir de gözümün önünde Yanıp kül olan seneler Kaç zaman böyle ayrı, kırgın, dağınık geçti Hesapladım, bin yıl derim hiç abartmadan Yazsam kalem düşman kesilir kağıda Anlatamam… Elimde olsa alırdım zamanı geri Yatardım kapıya gideceksen ez beni Açılan yaraya elden çare olur mu? Seni üzerlerse, yakarım İstanbul'u!