Yangın Anında İlk Kurtarılacak Şey

Yangın anında ilk kurtarılacak şey Bana aldığın mavi kazaktı Gülerlerdi bana epey Bu duygular onlara çok uzaktı Dünya güzeli bakışlarına En son kim aldandı Bilmek istemiyorum bunu ama Herkes meraklandı Bu masa çok efkârlı Hep Zeki Müren çaldı O kadar derdi anlatırken Ne ara bitti bu rakı Çok mu mutsuz ki bu dünya Payımıza düşeni aldık sırayla Bir tabela gibiyim küsüm selamsız arabalara Yol kenarında Sus artık sus artık Başım çatlıyor gülmemekten Biz bizi kaybettik ya zaten Susardık susardık Küçük kavgaları büyütürken Sen beni severdin eskiden İstanbul'da denize giremeyen Bir nesiliz bisiklete binemeyen Bir de ayrıldık şimdi senlen Yazlar inadına bitiyor hemen Bu bina yoktu eskiden Deniz görünürdü pencereden Duvara kale çizerdik tebeşirle Toplar dönerdi direkten