opio negro (feat. horoba & ewentualny Złodziej)

Umiera impreza od razu jak wchodzę Siedzę w rogu sofy piszę coś o tobie Światło wywiera samo mimowolnie Pamiętam jak duchy przejęły mi głowę Pamiętam jak wczoraj jak były za oknem Pamiętam tą szafkę gdzie chowałem fobię Pamiętam pytania czy wszystko jest okej Mam Historie z filmu a żyją mi w głowie Musisz wziąć ścierę zmyć kurz z mojej sajki Pokleić części mnie jak drewniane statki Schować wszystkie noże zmyć ból zza wersalki Wymyślić mi przestrzeń gdzie będzie mi lepiej Wykupić mi miejsce a najlepiej w niebie Nieraz prosiłem Boga o miejsce w przedziale Na nowej ochocie a myśli jak stare Pamiętam czarny dom dach pomarańczowy Okazało się później że to wytwór głowy Brązowa kawa i najtańsze opio negro Rozgrzany jak piec czerwony jak cegła w Preston Nowy neon kiedyś bym wybrał niebieską Dzisiaj wszystkie iluzje mi przed oczami bieleją Znam te aluzję których byłem ciekawy Wszystkie żaluzje odsłaniają zieleń trawy Pozbyłem się żółci w swoim otoczeniu Co utworzyło czystą przeźroczystość na sumieniu Sto scenariuszy u mnie sto jeden przewidzeń Wiem co mi powiesz chociaż nie wiem co usłyszę Czasami gardzę ale nigdy nienawidzę Najlepiej się zachować to czasem zachować ciszę Zachowuję klisze bo mogą się przydać Jakiś coach ci jutro powie żeby przeszłość zapominać I się skupić tylko na tym co będzie się odbywać Ale jak kiedy tylko w tych kliszach jest na to siła