Köle Gibi

Hayattan bezmiş bir köle gibi yaşıyorum niye? Güneşim batık doğmuyor ağlıyorum gündüz gece İçimdeki şu yangını sormaz hiç kimse İlaç olmaz hiçbir çare dermansız derde İçimdeki şu yangını söndürmez kimse Bir de bana sorun dostlar, çekilmez çile Niye bana gelmiyorsun? Hiç mi beni sevmiyorsun? Zor mu gelir bütün bunlar? Niye susup söylemiyorsun? Meyler çare bulamadı Dostlarım arayıp sormadı Ağladım sabaha kadar Gözyaşımı silen olmadı Sessizliğini dinlemek bile güzeldi Sensiz yaşamak hayatın en çekilmez derdi oldu Derin bir yalnızlık bu yaşadığım şimdilerde Bir başımayım koskoca evrende Biri olsun istiyorum; hem dost hem sevgili Hem de deva dertlerime...