Kurdili

Dağda duman yeri var Kaşda keman yeri var Çöz göğsün düğmesini Sende güman yeri var Dağ ayrı duman ayrı Kaş ayrı keman ayrı El bizi çok kınıyor Gezek bir zaman ayrı Dağ başı duman oldu şen günüm yaman oldu Bana dert olan dilber Ellere derman oldu Dağ başında bir kuzu Büklüm büklüm boynuzu Burda bir garip ölmüş Ne oğlu var ne kızı Ayrıldım gülüm senden Saçı sünbülüm senden Araya dağlar girse Kesilmez yolum senden Ayrıldım özlerinden O şirin sözlerinden Bileydim ayrılık var Öperdim gözlerinden Ayrıldım yoldaşımdan Göl oldu göz yaşımdan Masdar dağı ben miyim Duman kalkmaz başımdan Ayrıldım kavuşamam Dağları savuşamam Göz açtım seni gördüm Ellerle yavuşamam Bu bağa lale düştü Güle velvele düştü Yazığım geldi güle Gül elden ele düştü Düştüm kötü çağlara Gün yavuşmaz bağlara Yarından ayrı düşen Nasıl düşmez dağlara Bülbül koydum kafese Mef tunum güzel sese Maşallah deyin dostlar Uğramasın nefese Bir dal kestim fişneden Sarhoş oldum içmeden Sinemde yar yarası Ölenetek işleden Karabağda talan var Beni derde salan var Açılın yana dağlar Gözü yolda kalan var Aslım Karabağlıdır Başım yara bağlıdır Çözme tabip yaramı Yar eliyle bağlıdır Bülbül güle mi geldin Halıyı koydum yüke Laldın dile mi geldin Yedi kat büke büke Bildin gülde vefa yok Ben yarımdan ayrılmam Bile bile mi geldin Etseler tike tike Bu dağın oylumuna Saçın örene kurban Kuş konar yaylımına Örüp dürene kurban Eğil gözlerin öpem Yıl oldu görmiyeli Geldik yol ayrımına Seni görene kurban Çağırdım yana yana Gel beni bir hal eyle Yar uykudan uyana Kes zülfün çangal eyle Çağırmak dan ne fayda Ayrılık gerçek oldu Kendinden olmuyana Gel hakkın helal eyle Bülbül okudan oldum Kara eşiğin taşı Sünbül kokudan oldum Yandı bağrımın başı Senin aşkan düşeli O yar burdan gideli Gece uykudan oldum Durmaz gözümün yaşı Yar gülüp ele baksın Çitin ucu cengarı Kes bağrım kanım aksın Ceng ile aldım yarı Dostlar ağlasın bize Gören maşallah desin Düşmanlar çiçek taksın Değmesin el nazarı