Sensizliğin Mevsimi

Ömür umuttan önce bitmeliydi oysa Huzur kapıyı çekip gitmeden hislerimle beraber Garipsemeyi bilir misin sen ? Ölüm göz yaşın kadar uzak Uykusuzluk bitti derken başlar mutsuz uyanmak Sensizliğin mevsiminde hazinler var benim için Gönlümün derinlerinde hazineler var senin için Malatyamda karla kaplı yol , sevdama koşan yok ! Hikayende mutlusun artık Halvet yaşamıyo Düşüncesizce elvedanı üstüme alınmadım Akrebin yelkovana aşık, fazla geç de kalmadın İnançsızlık hastalığına , inadına , gururuna Aşk denen şu illete sövdürtme çık da gel kadın Samimi olmadı hiç olamıycak Işığımı kaybettim bulamıycam Karışmayın beni yanlız bırakın Bu gece gökyüzünü yorgan aldım Güzel kokuna hasret kaldım Sahteye bulanan gülücüklerle Tam mutlu oldum derken Sevdiğim kadın gidicek be ! Gitme.. Gecelerde tutan bi astım hastalığım var İlacım sensin.. Nefes alamam. Beni öldürmek mi istiyosun ? Gözlerini gözlerimden kaçırman yeter Gitmene gerek yok.. Gitme.. İnsanlardan nefret ederim gitme.. Bu şehirde yaşıyamam kokun çarpar suratıma İnsanlar bana sensizmişim gibi bakıp alay ederler Kaldıramam , canıma kıyarım , GİTME..