Bin Pişman

Kaybettiğim çok şey var, ellerin mesela Unuttum adını da içince bir şişe daha İçim bi' savaş yeri ve sanki sendin mimar Şimdi dur ve bak gözüme Bin pişman olduk ikimiz de Sallanırken bedenim o son veda sesinle Durmadın ki sözünde artık yoksun evimde Sen n'olur gülümse kayboldun dünümde Bin pişman olduk ikimiz de Sallanırken bedenim o son veda sesinle Durmadın ki sözünde artık yoksun evimde Sen n'olur gülümse kayboldun dünümde Susturamıyorum içimde ki sesleri ve inan peşindeyim senin her gün Yollarına bakıpta içimi çekiyorum Hayalin ediyo'ken ciğerimi alt üst Yalnızlığı paylaşırım duvarla Çünkü geceleri sessizlik daha büyük Yoksun olma da zaten Aramızda ki mesafe sanki bi' merkür Hazırdım gelmeye cehenneme bile Unuturum kokunla derdimi bile Sığdırdım yaşadığım her bir güne seni İnanmıyorsan gel bir kere Beni yak yüzlerce kez Kendimi kaybettim zaten yine Arasanda bulamazsın yine Farkın yok gözümde onlardan Yoksun mutlu sonlarda Ölüm gibi kapımı yoklarsan Her gece beni dumana boğuyorsan Bir güneş gibi doğmuyo'san Ya da güller gibi soluyorsan Um'rumda değilsin artık Aşkın ne işe yarar ben olmazsam Sen ve ben düşmüştük göklerden Anlamsız gözlerden Kurtulmam lazım beni ittiğin o kalbinden Ruhunda ki izlerden Kaybettik yeniden Bin pişman olduk ikimiz de Sallanırken bedenim o son veda sesinle Durmadın ki sözünde artık yoksun evimde Sen n'olur gülümse kayboldun dünümde Bin pişman olduk ikimiz de Sallanırken bedenim o son veda sesinle Durmadın ki sözünde artık yoksun evimde Sen n'olur gülümse kayboldun dünümde