Mızrak 2

Verse: Sen kenara atarken ben içime atmıştım Ben sana bakarken sen kusura bakmışsın Ay yüzüme yansıdı hatırladım Bakmıştın balım tüm hücrelerimi yakmıştın Herkes pişman sözde ama ben olmadım Güneş doğmamış sanki gökyüzü grimsi Bir insan ömrünce bu kadar dolmamıştır Yaşasan da ölsen de inan ki benimsin Ruhum bedenimden ayrılırken ısrar etti Bende tam 14 tane kursun israf ettim O güzel yüzün mukaddes şerefine Kafama sıkacaktım namusuma şerefime Kalem dahi gözyaşını akitti Yetmedin gidip hayallerimi damıttım Beni kim sever ki dedim salaklık bendeydi Ama her şey farklıymış gördüğümde ayıktım Kaşlarım çatıktı birazda sinirliydim Bi insan acılarını önceden bilir miydi? Sendeki aşk neydi nefret mi kibir miydi? Ben Kürkçülerdim sende Silivriydin Tak orda kitliydik ben sana kenetliydim Yoksa yangını körüklemek ölüme sebep miydi? Sen benimle öpüşürken utancından olurdun Nasıl yaptın bunca şeyi aslında edepliydin Sen deryaların deryası kelimenin kendisi Kalbimin ücrası gönlümün efendisi Hüzünlensem mi lan gülsem mi bilemedim? Sen benim hüznüm müsün neşem misin dile getir? Beni anlamazlar sanmıyorum Sevenler olur diye şiir falan yazmıyorum Seni anlatınca gökyüzü inzivaya çekildi Korkuyor kükrüyor acımasızca ağlıyor Nakarat: Şarkılar yazsam, sen söylesen Ben öylece dinlesem Sesinde huzurum var Ay yüzünde saklı bir demet kar