Bir Çare Yok

Birazcık sakinleş çünkü sesler her yanında Savaşmaya gücün yok yalnızlık sen tadında Son umut bu dilimde vecibeler Kelimeler boğazımda düğümlü ne diyim hemen Yollar mı zaman mı daha uzundu bilmiyorum Gözyaşları farklı renkken acıysa bir diyorum Göz göze gelmek ne kadar zor ne kadar çaresiz Göz göze gelmek ne kadar zor ne kadar çaresiz Nakarat: Bir çare yok, bir çare yok, bir çare yok yok yok yok yok yok yok yok Bir çare yok, bir çare yok, bir çare yok yok yok yok yok yok yok Verse: Camlarda buğu, gözde çapak, sabahın sersemliği Burası neresi, bu oda kimin? tanrım ben nerdeyim? Fincandan göğe yükselirken kalan yarım umutlar Beyhude zaman yırtıkları kalır yanına unutma Bu şehir küçücüktü anlam verip biz büyüttük Yokluğun sigara dumanı bıraktığı iz büyüktü Oysa ne güzel yağar lacivert yağmur kanımdan papatyalara Bu kez de sevmiyorsan beni bunu yarımdan da saklayamam Soframızda huzur yokken evimizde yalan her yan İsminle biriken hüzünler genelde paralel yağar Ayakkabını bağlarken sordum küser mi yağmur dağa? Anladım sen ‘Converse' giyince bu şehre yağmur yağar Aynı şehirde göz göze gelmek nasıl bir intihar ama En değerli şeyle sınıyorsun beni şu imtihana bak Döndüğünde saçlarım olmayacak getir suçları da bana Neden mi? Çünkü kırıldım saç uçlarıma kadar..