Kömür

Kömür olduk ey insanlar yakın bizi Gökyüzünde duman duman soluyun bizi Kaşlar kara gözler kara kirpik kara el kara kitap kara defter kara tarih yazan kalem kara Hoşçakal, hoşçakal son günışığı Son günışığıyla gelen yaşam hoşçakal Son yeryüzü, son insan suretleri hoşçakal Bebekler, arkadaşlar, komşular hoşçakalın Bize almanların itlerine biçtiği değerden Daha az değer biçen dünya hoşçakal Ve merhaba karanlığın mabedi, Yeraltının sessiz ırmakları, merhaba yeraltı merhaba Hoşçakal sevgilim, ben bir madenciyim Yeraltında sessiz sessiz ağlayan, ağlayan bir nehirim Kaşlar kara gözler kara kirpik kara el kara Kitap kara defter kara tarih yazan kalem kara