Konma Bülbül Konma (Benim)

Konma bülbül konma viran bağıma Seni eğleyecek dalım yok benim Veda ettim neşe saçan çağıma Sesin dinleyecek halim yok benim Ağyar girdi bağlarımı budadı Viran ettim her yanımı tala'dı Vurdu bedenime kana buladı Bir gölge edecek dalım yok benim Bülbül sana layık yeşil ovalar Kur bir dal üstüne mutlu yuvalar Uzak dur insandan seni kovalar İnsan denilecek halim yok benim Çiğ süt emenlerden kendini koru Daha ne durursun hadi var yürü Dünya bir kovandır bende bir arı Yavru besleyecek balım yok benim Der Hatifi Cihan keder doluyum Şüphesiz ki bende mevla kuluyum Ümitsizim gezsem bile ölüyüm Gülüp söyleyecek dilim yok benim