Yara (Ft. Kraliçe)

Dostunu harcadığın vakit gördüğün nakit olur Ama sen çözmeye kalkma kördüğüm vakit alır Rapim zengin bir gölde yüzen fakir balık Benim gibi bir kapıysan al içeri her geleni açık kalıp Kaçta kaçım kalır acaba yıllar sonra Yazdığım bu verseler ne zaman son bulur Başta saçım kalır mı ya da kalemde mürekkep Rap kimsenin anlamadığı garipçe bir lehçe Terkeder mi beni soyunup koynuma giren yalanlar Biter mi acele dostluklarla kurulu dolambaç Acır canım düşündükçe dinlemediğim öğütleri Ve birkaç kürek toprakla örtüldü ümitlerim Biter yarası rap yazan ellerimde Bu dört duvar şahit gördüler gözleriyle Aç ve kavruk bir koşuşturma gördüğüm Yaşadığım bu şehrin bana zulmeden gözlerinde. Öyle yada böyle geçiyor zaman, her gün biraz daha bitiyor hayat Yarını görmene belki yetmez zaman, kalbimin yüzde sekseni yara. Pollyanna gibi olmam için ölüp yeniden doğmam lazım İnsanlara güvenmem için bir şeytan olmam lazım Kafamdaki sorular sanki parçaları kayıp puzzle Şerefimi satmadım diye beni dostum ayıplasın Biraz erkendi zaman yalnızlığı tatmam için Çok küçüktüm evet baba kucağından düşmem için Belki de tecrübedir bu hayatta kalmam için Duygusuzca büyüdüm evet elinden nefret içip İleri gidiyor hayat beni geriye çekiyor Hayat gelip yaramı deşiyor yaram derin İçime giriyor kinim delip Burada bitiyor rüyam benim canımı yakıyor geçmişim Ve düşünüyorum dalıp gidip uyandırıyor hayat beni Özüm yüzüme küskün sabahlar geceme püskürür Bu ellerim çok dürüsttür bak sorunu bulmak çözümdür Al delik cebim züğürttür sap sözüm yalana dürüsttür Kaç çünkü benim derdim inan seninkinden büyüktür