Anestezi

Boş tenekeden haddiden fazla bir boş ses çıkıyor kafam şişti Defolup git hayatımdan şeytan unuttum dediklerime içtim Günahım boynuna kimsenin ahını almadım alnımdaki kara bahtım bu Rabbimden korkmayan insanlara insanlık dersi Bu anlattığım her şey, ağladığım gerçek Hey sen de mi ben gibi kahpeler ugruna gözyaşı döktün erkek? Kaybetme umudunu sen rabbim adilce hesabını görcek Delikanlı adamların en güzel kıyafetidir bence bi gömlek Herkese yakışmaz öyle birader, delikanlı adamları seyret Görmüş geçirmiş herkesi görmek sana en güzel örnek olacak elbet Üstündeki gömlegi delecek kalleş, vuracak sırttan, akacak bir kan Zamanı gelecek bir gün düşecekti yüzün sıra onda ve gülecek şeytan Atılan zarlar, hayatına oynanmış bi kumar masasından Bazen Rus ruletine döner ekran, şansıma, bahtıma ne çıkarsa Korkaklar yol aldı çoktan, sayılı cesaretini toplayan Fani olduğunu unutuyor onlar, oynamıyor ki be bizimle korkan Ölümü tatmadan uyanmak zor, kendini kandırma boş yere Biz bu sokakları çok gittik geldik, sırayı bıraktık veletlere Çok zıvana düşürdük köşelerine, bu şehir kazan oldu ve biz kepçe Hani biz söz var ya her yerde geçer, umuda vurulmaz anne kelepçe Bu müziğimi dinlemeden kötülersen, müziğimi arabesk diye nitelersen Bi köşede şarkılarımı dinlerken, görünürsen ki şaşırmayacağım Ama anlamadan dinleme beni sakın hey dinlemeden anlama Bir anestezi gibi geliyor bu müziğim bana Kendimi dinleyip merhaba derim sabahlara Sesimi duyan bi çok insana derdimi paylaşmak bana gurur verir Derdimi anlayanlar insanlarla dolar taşar anne bu huzur gemim Durup derinlere daldıgım vakit, ağır gelir bana çayın de mi? Unutup giden herkesin ardından yazılan şarkılarıma sanat denir Aklına ne gelir bilmem beni dinledikçe, üzülen de var gülende baba Sosyetelerin anlıcagı dilde konusmayı beceremedik, kaldık sınıfta Bize not verenler aslında, hayatın tozuna karışmadan ezbere konuşanlar Boş konuşanlar, onlar akbabalardı baba Kaldır kafanı bi bak sağa sola, kim kaldı ki evlat gercekten Yanlışı dogruyu ögrendikce hayat sana gülmeyi ögreticek Üzdügün insanları unutupta üzüldügün insanlara gidicen Gün üzüldüğün insanlara gülücen, üzdüğün insanlar sana gülecek Dedim ya erkek, buralarda adalet kulların insafı Tek başına tuzakları gecemessin, her babayiğidin deil harcı Kimsesiz kalınca sokaklarda inan gölgen bile sana karşı Düşenin dostunu arıyom yıllardır, bakmadığım bi cebim kaldı Anlayan anladı beni, anlamayan yine havladı durdu uzaklardan Yüreğin varsa eğer ses ver, yoksa hemen bas git buralardan Bu müzik hayata yenik düşenlerin, biz gibilerin masasında çalar Bize eşlik eden bütün insanların hep sol yanında kurşun yaraları var Bu kadar söz, bu kadar dert, bu kadar ne yaşadın Haylaz der dinleyenlerim He rşeyim ortada eskiden beri gözlerimde kan Bi cehenneme döndü bu dünyam, ille de niye diye sorcaksan Yanlış insan ve yanlış zaman, yanlış insan için yalnız adam lan