Değmesin Badı Saba

Değmesin bad-ı saba selvinaz sevgilime kem gözler ırak olsun gözümün bebeğine Arz ve semanın canı ruhun huzurla dolsun rahmetten gayrı bir şey dokunmasın tenine Zülfü dağınık güzel gönlüme ah düşürdün yakut dudaklarından ruhuma bal üfürdün Sensiz kör kuyulara attığım şu canımı mahrum edip mahından zulmetlere götürdün Yusuf'umsun sevgili ben senin Yakup'unum sen derdime devasın ben dertkeş Eyyub'unum Tüm âlem sana âşık olsa müştak olsa da huzurunda hiç olan gariban mahbubunum Bağımda gül kırmızı bahçemde selvi narin gül yanağından çalmış selvi boyundan yarin Tarumar oldu aklım bezm-i elest babında bir ben değil sevgili her biri mest gülzarin Bağımda gül kırmızı bahçemde şeker kamış gül yarin dudağından şeker sözünden çalmış Gözleri kamaştıran ay sonsuzluk nurunu mehtaba bakan yarin güzelliğinden almış