Ayın Ufkunda

Güven ölmüşken Ölmüşken Bana anlatma masal artık Seni üzmüşler Üzmüşler Buralar da güneş geç battı Dur bak aklın almaz Bunu tartsam kalbi patlak Omuzunda çok yükün var Yine kaldın orda çıplak Yada gel nefesini ver bana Yakamozun altına uçurumun ağzına dal Ateşe girerim ora beni yakamaz Buda sonum olamaz moruk sonum olamaz Güneş erkenden batar üstümüze Biz ayın ışığında yol aldık Vur ayazların girdabı ruhumuza Yine de dönmem ben asla Güneş erkenden batar üstümüze Biz ayın ışığında yol aldık Vur ayazların girdabı ruhumuza Yine de dönmem ben asla Dönüyor dünya Dönüyor dünya Tadı artık birazda azaldı Kaçıyordun ya Kaçıyordun ya Sonun aynı soğuk bir mezarlık Bu bir girdap fırtına sal Kürek atmak çok zor aslan Evertten uçtum aslen Seni saldım kurtul aklan Buradan uçurduklarım aklımda Yavaş yavaş özümden ayrıldım Sanma ki dünya hayatın ucunda Gözümle gördüğüm her yer karardı Güneş erkenden batar üstümüze Biz ayın ışığında yol aldık Vur ayazların girdabı ruhumuza Yine de dönmem ben asla Güneş erkenden batar üstümüze Biz ayın ışığında yol aldık Vur ayazların girdabı ruhumuza Yine de dönmem ben asla