Kırık

Derinlere kök salmış Bir ağaç gibi yalnızlık Ne yapsam da büyüyor Usulca fısıldıyor ruhuma En derin sözlerini Ona dönüşümü bekliyor Ne suretler Ne yeminler Ne yalanlar Suya yazılan sözler gibi Ne gülüşler Ne öpüşler Ne sevişler Gelmeyeni bekler gibi Hep çocukluğumdan İsimsiz gitmelerim Kırık bir oyuncağım ben Yakıp yıkıp kül etmelerim Gönülden değil de Başka bir şey bilmememden Söz: Dost Bilen Kırım Müzik: Dost Bilen Kırım