Babam

Bomboş bi hayat ve yine masam süslü kadehlerle Biraz demli kafam kafam çünkü aklıma gelmişti babam Saatlerce içtim kendi halime güldüm Vazgeçtigim insanlardan biriydi çünkü babam Tuhaf değil mi şimdi sarhoşum Kulakların çınlasın baba bi hayli yorgunum Ve tutmadığın ellerimden dökülüyor nefret Bir defacık olsa bile oğlum de benim ben Kaçıncı kadeh böyle gözlerim hep kan kuyusu Onca zaman geçti di mi belki beni de unuttun Bir defacık olsa bile gel kokunu unuttum Hasretinden içtigim kaçinci kadeh bilmiyorum Çocukluğumu kaybettim telafisi sokaklarda Gençligimse hep duman altı bi ufak güzel kafam Ha bir de gönül yaram onu hiç sorma babam Avutuyodum kendimi ben ilaç olur belki zaman Bi parça yeşil bitki derdime dermandı bazen Bazense mutluluk eksikti mavi gökyüzünden Lakin hiç biri sen degil senin yerin başka bende Sen giderken hayatımı sikti attı bu dert keder Ne yazdığımı bilmiyorum tek bildigim yoksun Yazdıgım babam ve mutluluktan yoksun Hiç tebessüm ettigini görmedim anlamıyosun Yanındayken özlemek nedir biliyor musun? Çok severdi sigarayı sararken öylece izlerdim Gecenin her saati çayla türkü söylerdi Gözlerie baktığımda kafamı önüme eğerdim Bilirdim huyunu çünkü sinirlenir döverdi Ve lakin hayat böyle aktı gitti gözlerimden Bi gün olsun görmedim güldügünü ah bi bilsen Ne maymunluklar yaptım eser yoktu bir gülüşden Derdi neydi merak ettim neden nefret etti benden Anladım sevmeyecek rüyalarıma girmeyecek Yıllarca beklesemde oğlum deyip öpmeyecek Adına yazdıgım bu parçayı bilsem ki dinleyecek Oğul tadında yazardım çalınca of çekecek