List do Samobójcy

Same pętle, wokół mnie są wisielce Młody chłopaczyna chce rozpocząć przedsięwzięcie Chwyta za sznurek juty, zbiera siły na Skok pokuty czy też może chce trwać Słońca poranny blask, rozświetla klamkę drzwi Żółte zęby, zabarwione kroplą krwi Gonitwa myśli, ostatni ruch by nic Nie miało znaczenia Miał przyjaciela, co jechał mu na spotkanie Napisał, że zaraz będzie dojedzie zaraz na chatę Jedyna osoba, która mu była bratem Otwiera drzwi, zobaczymy się niebawem Klamka zapadła To tylko moment Aby wyruszyć na spotkanie z Bogiem Nie wiem czy wiesz, że tęsknię po Tobie Nie wiem czy wiesz, że cierpienie to jest Otwierają się drzwi, widzi w nich ojca Nie wierzył w nic, co by go mogło tu spotkać Jakaś postać leży na kanapie, przygląda się jej coraz bardziej Serce przyśpiesza, zaczynają pocić ręce się Przeciera oczy ze zdziwienia, czy to przypadkiem nie jest sen Nie to nie jest, twarda rzeczywistość obudziła Cię Serce boli, jakby ktoś wbił w nie prosto trzpień Krzyczysz całą siłą nie, Boże proszę Cię Proszę obudź mnie Nie wierzę w to co widzę Ale czasu nic nie zwróci, nie Klamka zapadła To tylko moment Aby wyruszyć na spotkanie z Bogiem Nie wiem czy wiesz, że tęsknię po Tobie Nie wiem czy wiesz, że cierpienie to jest Zostało ciało, czarno białe zdjęcie Kamienny nagrobek, w pamięci wyryte wiecznie Twoje inicjały i ostatnie spojrzenie Gdybym przed tym wiedział, jakie trapi Cię cierpienie Drogi słuchaczu to do Ciebie jest zwrot Bardzo wielkie cierpienie wyrządziło mi to Jeśli nie myślisz o sobie, pomyśl też o swoich bliskich Bo wiecznie na ich psychice zostawisz bólu odciski Wczoraj nie miało sensu, dzisiaj dostałem szansę I nie zmarnuje jej podcinając sobie nadgarstek Czasem ciężko na starcie, ledwo wiążesz koniec z końcem Odbij od dna, bo to dopiero początek Klamka zapadła To tylko moment Aby wyruszyć na spotkanie z Bogiem Nie wiem czy wiesz, że tęsknię po Tobie Nie wiem czy wiesz, że cierpienie to jest