Vluchtig Geluk [1]

[Intro] Een straal in de zon, Samen vrij onder de sterrenhemel. Je ogen stralen, vol van dromen, Toch is er de vrees dat de avond zo om ons heenvliegt. [Vers 1] Een zachte bries speelt door je haar, Gelach dansend met de ondergang van de zon. Zonder woorden voelen we de magie, Maar er is een vraag, blijft die ons toevallig overkomen? Wat blijft er nog van ons, als alles vergaat? Onder sterren die kijken, zo klein de wereld lijkt, Elke seconde is zo waardevol en breekbaar, Vluchtig geluk in een huis dat zomaar vervaagt. [Refrein] Maar oh, de warmte, die snelle ademtocht, De echo van blijdschap, samen heel dichtbij. De tijd raast voort, drukt tegen ons hart, Met een traan verdwijn ik in dit moment dat gooit. De lichten wachten aan het einde van ons pad, Met elk afscheid in dit stille, verbonden spel dat duurt. [Vers 2] Samen stond alles helder, en lieten we de zwaarte bij elkaar, Omringd door herinneringen in die donkere kamers daar. De lucht omarmt ons, een vleugje verdriet, Ieder gebaar zo liefdevol, wat we ook verliezen, dat deert. In de bitterheid van het leven, de glimlach tussendoor, Garage van realiteit, groeit verder in het rond, soms mis ik door het niet. Gekleurde momenten zinkend blauw, waarin we dromen maar niet zijn op de vloer. [Brug] De seizoenen vloeien door ons heen, Als vogels, die eindelijk neerstrijken en zich nestelen. Vragen dansen als sterren, in de nacht staan ze bij elkaar, Dromen in papier gehuld, alsof je een verlangen grappig verslaat. Met elke schaduw, stonden we al in het verhaal dat ons omringde. [Refrein] O, laat me verliezen in de wimpers van verlies in de toekomst, Is dit echt wat liefde is, met stralend maar bitterint van innerlijke kwellingen? Vergeet niet dat het leven ook vaak verdrietigt, Waar het inzicht ons omhelst, stil en verblind. En door de stilte misschien lijkt er niets aan, Hier wordt de geest bevrijd, tussen ons komt zijn kracht bij elkaar. [Outro] Dus laten we samen klein en knus zijn, Kijk nog een keer, de avond valt zacht rondom ons heen. Het markeert feelings watergekletst door samen te voelen, Als sterren ons kruisen, reikt het naar een brekende droompunt. De nacht daalt neer, hierbij eraan gebeld door de stilte van de wind.