Hayat Bir Umut

Ayaklarım çamurlu bak ellerimse nasırlı Bu kaçıncı darbeler artık kalbim kasıldı Sanki kalbim bir poşette ellerinden atıldı Akıl uçtu baştan işte kalbim sana yazıldı… Gözlerinde ben vardım bir köşede solduğum Benim adımı unuttun hayallerinle avundum Yokluğunda bir kalem birde kağıt buldum Gitti artık son güneş gölgesinde bulundum Olmaz oldu sabahlar doğmaz oldu güneşim Sensizliğin vurgunuyum dünyamda yok eşin Ne zaman bir gonca görsem bitik gömlüm kıskanır Senden gelen her cefaya bu canımı adadım Gün gelirde döner dünya döner dönmez kaderim El sevipte sarar seni işte bu olur sebebim Ellerinin sıcaklığını daha şimdiden özledim Gel gelelim açma arayı özet seni özledim Nakarat Evim soğuk üşüyorum çok sıkıldım herkes den Çok sıkıldım nefretten,çok sıkıldım sevgiden Ey canını sevdiğim bitmez oldu her gecem Ey dağları deldiğim delirtiyor hasretin Canımı dişime takıp geldim kapındadır hayalim Senle doldu defterim çekip gittin aferim, Şerefsizsin aferim simdi oldun nefretin Şimdi oldun ellerin,duygularım çok derin Aynalara bakamadım tanıyamadım kendimi Ben beni unuttum çoktan sildim artık dön geri Her akşamda boş kadeh dört yanımda bol keder Bütün devran vız gelir sen yanımda ol yeter Ellerimde buz mevsimi kanar kalpte sillesi Ömür denen ince çizgi geri gelmez hiç bir şey Dostların en masumu,uzak dursun mazlumu Ben oynamadım kimseyle çelik çomak oyununu Bulamadım dost umu postumu yüzdü her zaman Sessizleşti naralar bir bendi bana kalan Her zaman kederliyim her zaman biraz zaman Gereklidir hepimize yazar kalem durmadan…