Debelen

İnsan ne zaman bulacak dengini Aynada kendine benzeyen birini Romantik mecnun gibi bir sevgili Ben sevda delisi, duygu tutkunu, aşkın aşığı O, sokak çocuğu, yatak kozası, oynaş vurgunu Gel de çık işin içinden yar sağ olsun Gel de vazgeç serseriden; ben göze alamam Gel de kız kızabilirsen Ama aşk olsun Gel de çöz kördüğümü çöz çözebilirsen Debelen debelen dur Çözemem, çözemem aman çözemem, Aman aman çözemem İnsan ne zaman Kavuşur dengine Elmanın yarısı gibi bezere Rengine, keyfine, zevkine göre birine Ben temiz duygulu, amber kokulu, hassas ruhluyum O kir pas içinde, o kadın peşinde, aklı başka yerde