Perişan

Çıkıp yücesine seyran ederken Gördüm ak kuğulu göller perişan Bir firkat geldi de durdum ağladım Öpüp kokladığım güller perişan Hayal hayal oldu karşımda dağlar Eşinden ayrılan ah çekip ağlar Dökülmüş yapraklar bozulmuş bağlar Bülbülün konduğu dallar perişan Yıkılmış Yıkılmış dilberin mamur illeri Susmuş bülbül söyler her dem dilleri Dağılmış sümbülü solmuş gülleri Yüzüne dökülmüş teller perişan, perişan Karacaoğlan der ben toy avlamadım Arab ata binip boylatamadım Küstürdüm dilberi uylatamadım Dilberi küstüren diller perişan