Day One

Γύρισαν από σεζόν τα αδέρφια μου κάθονται βγαζουνε γούστα Επιρρεπείς στην ανεπάρκεια ρισκάρουνε πάνω σε αυτά τα κρουστά Ουστα από δω Εδώ παίζει συμπάθεια σε μπλε Αν θέλεις να είσαι μαζί τότε μάθε και φέρσου κομπλέ Θέλουν να γράφω ανούσια Όσο οι πλούσιοι διψάνε για πλούσια Όσο τα ραπ περνούν φορά και στάζουν πόνο στο χαρτί τώρα μάγκα επούσια Θέλουν και βγάζουν κακία Διψάνε όλοι να φαν εξουσία Ανθρωπόμορφα τέρατα ρουφάνε εσένα να βγάλουνε λίγα ψηφία Τώρα αν δεν ποστάρεις κάτι στα social σημαίνει μάγκα δεν νοιάζεσαι Και όταν τους δίνεις αγάπη σ' αφήνουν απέξω έντονα εκφράζεται Τώρα άγεσαι και φέρεσαι ξέχασες πως είναι να σκέφτεσαι Πήρες πολλά μα δεν έδωσες στάλα το εγώ σου προσέχεις μην έπεσε Και έχουν μαυρίλα τα γραπτά μου ποτισμένα είναι από το κόνιο Και ότι και αν κάτσω να γράψω για σένα ξέρω πώς είναι ανώφελο Και εγώ γράφω γιατί το οφείλω μόνο σε εμένα Για εκείνα τα βράδια που αν δεν είχα το ραπ θα μουν στα απολισθέντα Ήμουνα στο game από day one Κολλημένος μέσ' το ραπ και τα fat cap Όσο και να πέφτω μονίμως πάω μπροστά Από τα δάκρυα στον υπόνομο ξεφεύγω από τα παλιά Ήμουνα στο game από day one Κολλημένος μεσ' το ραπ και τα fat cap Όσο και να πέφτω μονίμως πάω μπροστά Από τα δάκρυα στον υπόνομο ξεφεύγω από τα παλιά Day one από όταν ήμουνα σπόρος δεν με νοιάζει τι λέει ο φλώρος Τα γράφω βαριά όσο άλλο δε πάει στο λαιμό να μη μένει ο φθόγγος Γυρνούσαμε ραπιές μέσα σε Bluetooth να ακούμε όσο σκάνε τα λαινς στον τοίχο Τώρα οι γουαναμπις προσπαθούνε δε λέω μα ακόμα δεν πιάνουν τον στοίχο Βάρεσα μελάνι τον υπόνομο στο δέρμα να θυμάμαι ακριβώς από που ήρθα Αυτό που κουβαλούσα είναι αφόρητο γι' αυτό και με βλέπεις κοπάναω τα μπιτια Πες του να μην έρθει τώρα απρόσκλητος εδώ δεν χωράνε τα φίδια Μα όπως και να γυρίσω την κούτρα ακόμα τα βλέπω όλα ίδια Έχω δυο λεπτά σκαλωμένος στον τοίχο Όσο γράφω στόχους να τους πετύχω Παιδεύω το στοίχο να βγαίνει με ύφος Βγαλμένο από ψύχος να στέκει κύρος Έχω δυο λεπτά με κοιτάει εκείνος Το τέρας μέσα καλμάρω το κτήνος Να μη βγει προς τα έξω γιατί όταν τσιμπάει ένας τσιμπάει όλο το σμήνος Παγιδευμένα ερπετά στης πόλης τα σκηνικά Μιλάει και λέει πολλά θα βγάλω στο τέλος μαλλιά Παραλογίζω σταθμά σε σκέψεις και βουητά Παραγκωνίζω εμένα και αυτό μου λέει πολλά Ήμουνα στο game από day one Κολλημένος μέσ' το ραπ και τα fat cap Όσο και να πέφτω μονίμως πάω μπροστά Από τα δάκρυα στον υπόνομο ξεφεύγω από τα παλιά Ήμουνα στο game από day one Κολλημένος μεσ' το ραπ και τα fat cap Όσο και να πέφτω μονίμως πάω μπροστά Από τα δάκρυα στον υπόνομο ξεφεύγω από τα παλιά