Kuru İftira (Düet: Kadir İpek)

Bu kâinatta insan oğlu var oldu olalı dostlar Boynuna ihanet torbası takarak İnsan onuruna, namusuna, şerefine İftira tohumları ekenler var. Yıllar yılıdır bitmiyor bu hain ve zalim kullar. İftira darbesi iki dağ arasında pusuya düşmeye benzer. Yürekte kurşun yarasıdır kuru iftira. Mevla'm kimseyi düşürmesin bu duruma Yargısız infaz gibidir kuru iftira. İftiraya uğradın mı ne şahsiyetin kalır ne de kimliğin Kimseye anlatamazsın derdini yok olur benliğin. Aklın terk ederken bedenini isyan eder yüreğin. Irmağı denize küstürür kuru iftira. Kendi halinde yaşarken Bir gün bir söz duyarsın hiç ummadık birinden Beynine kurşun değmiş gibi çakılırsın yerinden Ve yanarsın hiç hak etmediğin bir söz yüzünden. İnsanı hayata küstürür kuru iftira. Etme bulma dünyası bu dünya Yapanın yanına kalmaz kuru iftira. Ne kadar yok sayarsan say gizleyemezsin gerçeği Gerçek yalanın efendisidir çünkü… İftira ihanettir İftira cinayettir İnsanlık makamında En büyük günahtır İftira. İftira felakettir İnsanlık cehalettir İnsanlık makamında En büyük günahtır iftira. Bazı insan taklidi yapan canlılar Kendi menfaat ve çıkarları uğruna Çamur at izi kalsın diyerek İnsanların boynunu büküyorlar. Çeken bilir iftiranın yürekteki acısını dostlar. İftiraya düştün mü işte o an herkes uzaktan bakar İnsanın canın en çok sevdiği yakar Ömür kaleni bir tek güvendiğin yıkar Yağmuru toprağa küstürür kuru iftira. Kim olursan ol önce insan ol İftira atmaz yüreğinde hakkı taşıyan kul Doğruluktan geçer insanlığa giden yol Ruhunu canından bezdirir kuru iftira. Bir insan sevda ile yanmamışsa aşkın ocağında En karanlık ihanetleri besler kucağında Ya bir mahpus damında ya da bir dağ yamacında Boş yere çürütür kuru iftira Etme bulma dünyası bu dünya Yapanın yanına kalmaz kuru iftira. Ne kadar yok sayarsan say gizleyemezsin gerçeği Hak gerçeğin ta kendisidir çünkü… İftira ihanettir İftira cinayettir İnsanlık makamında En büyük günahtır iftira. İftira felakettir İnsanlık cehalettir İnsanlık makamında En büyük günahtır iftira