OPIUM (feat. Smvrf & shxpe)

Młody pojeb, niezrównoważony gnój 10 tabletek na stole, 150 mili kul Chwila ciszy, jeden moment, wielki pierdolony bunt Szklane łzy płyną po stole wszystkich wypalonych prób Żadna zasada, my to kanonada Wznawiam co nieskończone, bo rzadkim zjawiskiem prawda Nie potrzeba mi gnata, krzykiem łamię kolana Nic nie mam a wciąż biorę, nic nie zmienia się od dawna Kieszenie puste a pełny mam łeb Każda euforia gaszona jak pet Nie wiem to życie, halucyn czy sen? Każda euforia odbiera mi tlen Kieszenie puste a pełny mam łeb Każda euforia gaszona jak pet Nie wiem to życie, halucyn czy sen? Każda euforia odbiera mi tlen Nowy dzień znów znieczulica jak po OPIUM Coś pierdolą no to spływa, spróbuj mi dotrzymać kroku Ciemne, zmrużone powieki bo moim nemezis spokój To choroba czy styl życia? Boli łeb od stania z boku Młody pojeb, niezrównoważony gnój 10 tabletek na stole, 150 mili kul Chwila ciszy, jeden moment, wielki pierdolony bunt Szklane łzy płyną po stole wszystkich wypalonych prób (Bla,bla,bla) Widzę w oczach prawdę Każdy gapi się w tym miejscu na mnie Oddycham znów powietrzem które skażono już dawniej Niejasne ilustracje prześwietlają moją twarz Czujesz strach? Sam go czuję, zimne dłonie chłodzą twarz Przebijają mnie istoty, mówiące mi jak mam iść Droga jest dla mnie za wąska, równowaga ze mnie kpi Czuję w sobie gniew i żałość, już nie zliczę ile dni Mam tak głęboko każdego, życie ze mnie ciągle drwi Jestem na dnie, nie pytaj mnie o następny dzień Dam ci szanse, nie żyje żeby odnaleźć sens W moim aucie, zwłoki gniją już kolejny miech W oczach dawniej lśniło wszystko, teraz kurwa nie Pokaż jak jest Ludzie to banda debili, nie wiedzą co jasne Tracę wiarę w ludzkość, wszystko jest powoli szambem Wpadam znowu w manię, tracę chęci, kiedyś w końcu padnę Zasnę, nie potrafię już spać [Ej] Mania mnie dobija, psychika nie daje szans Zasnę, nie potrafię już stać [Ej] Mania mnie dobija, mięśnie nie dają mi szans Młody pojeb, niezrównoważony gnój 10 tabletek na stole, 150 mili kul Chwila ciszy, jeden moment, wielki pierdolony bunt Szklane łzy płyną po stole wszystkich wypalonych prób