Útilegumaður (Radio Edit)

Kaldur í þoku á fjöllum ég er Þreyttur og bugaður villtur sér hver Í dimmri köldu nótt Finnst enginn vegur finn engan þrótt Á fjalli í þoku hræddur og veikur Í vosbúð stend ég í myrkri leynist Lífið flögrar fram hjá eins og skuggi sem er sekur Vonlaus geng í þoku og þreytist Kallaður útilegumaður útilegumaður útilegumaður Vindar kalla mig heim (heim heim) Enginn vegvísir gefur mér von (von von) Jörðin er köld himinninn grár Sálin mín týnd — hvers vegna svo sár? (æææ ææ æ) Á fjalli í þoku hræddur og veikur Í vosbúð stend ég í myrkri leynist Lífið flögrar fram hjá eins og skuggi sem er sekur Vonlaus geng í þoku og þreytist Kallaður útilegumaður útilegumaður útilegumaður Ég leggst niður augun lokast Þreytan tekur völd von mín brotnar Myrkur grípur mig draumar mig ná Hér endar ferð mín fjöllin mig á Í fjallanna faðmi í myrkriðu ljósi Finn ég nú frið endirinn nálgast Í eilífri þoku ég hvíli hér ég hvíli hér kallaður útilegumaður útilegumaður útilegumaður