Haustvindar og Söknuður (Radio Edit)

Ég geng hér um garðinn, köld og sljó, Haustvindar blása laufinu á brot. Ég finn hvernig ég kólna inn að beini, Ég verð kannski síðar að steini (ah). Þú varst ástin mín, nú ert þú horfin, Söknuðurinn brennur, sál mín orðin sár. Ástirnar, þær sem við deildum, Nú eru bara draumar sem eyðast (oh). Ég geng hérna um stíga garðsins, Og hitti hér marga kunningja og vini. Hér eru líka þeir sem ,dýrðlingar eru eftir sinn dauða, Þótt drullu sokkar voru ,í lifandi lífi (yeah). Lífið heldur manni gangandi og vakandi, En dauðinn liggjandi og sofandi. Hvar skildi maður fá að liggja ,hér Eða þarf maður að tryggja? (ah). Þú varst ástin mín, nú ert þú horfin, Söknuðurinn brennur, sál mín orðin sár. Ástirnar, þær sem við deildum, Nú eru bara draumar sem eyðast (oh). Vonbrigðin segja mér að halda áfram , En minningarnar sækja á mig, svo fast (yeah). Ég vona enn að finna frið, Þó ég viti að það sé erfitt (oh). Lífið heldur áfram, sorgin fylgir mér, Ég mun halda þér í hjarta mínu, alltaf hér. Haustvindar blása, tíminn læknar sár, Ég mun ganga um garðinn, áfram, áfram ég geng (yeah). X2