Minning um afa (Radio Edit)

Er lítil ég var Þá send var af stað Í sveitina til hans afa Smeyk ég er Samt til hans fer Hrædd um hvernig þetta, allt er En kominn á hlaðið þar stendur hann afi Með húfu á höfði Í skýtugum skóm Hann brosir til mín Mér hlýnar um hjarta Í sveitinni hjá ömmu og afa Ég læt mig,þar dreyma Ég fer þá að hugsa Um alla þá skussa Sem liggja og þegja Og nenna ekki að heygja Því dálítið skrítið Að menn skuli halda Að ég svona lítil Gæti orðið þeim innan handa Það er ekki til neins Að vera alveg eins því hinir krakkarnir eru svo stórir Ég næ þeim rétt upp að nafla Mig langar að fara Mig langar heim En afi hann hughreystir mig Og heimurinn er samur á ný Í fangið hans kúri það kveikir á birtu Svo hlýleg og góð Þar á ég víst skjól Að njóta hans samveru er svo góð En kominn á hlaðið þar stendur hann afi Með húfu á höfði Í skýtugum skóm Hann brosir til mín Mér hlýnar um hjarta Í sveitinni hjá ömmu og afa Ég læt mig þá dreyma Því þar vil ég vera Því þar vil ég vera