Síðasti Geirfuglinn

Á norðurslóðum við Íslandsstrendur Átti heima fugl svo stór og sterkur Geirfuglinn var konungur allra með smávængi ófleygur greyið Í skerjum Íslands byggð hans var þar sem álkan syngur hvern einasta dag En sorgarsaga geirfuglsins mun aldrei taka enda Nú hjörtun okkar þrýstir á eftirsjá og trega Ó geirfuglinn þú sterkasti fugl Frá skerjum þínum Nú ert þú fjarri Sögur þínar lifa Nú ert þú farinn Ó geirfuglinn Við syrgjum þig enn Geirfuglinn Við syrgjum þig enn Því mannskepnan vissi ekki hvað hún gerði Eða hugsuðu ekki neitt ekki neitt Á Eldey fór leiðangur Í júnímánuði átján hundrið fjörutíu og fjögur Sigurður og Jón þeir náðu sínum fugli En Ketill kom aftur tómhentur Sorgin hann bar Því síðustu tveir geirfuglarnir Voru þá fallnir í valinn Síðasti geirfuglinn nú dauður þú ert Síðasti geirfuglinn nú dauður þú ert Ó geirfuglinn þú sterkasti fugl Frá skerjum þínum Nú ert þú fjarri Sögur þínar lifa Nú ert þú farinn Ó geirfuglinn Við syrgjum þig enn Geirfuglinn Við syrgjum þig enn Fuglarnir horfnir nú En við munum alltaf Að ofveiði getur tekið frá okkur Náttúrunnar börn Geirfuglinn minnir á Að við verðum að vernda jörðina öll Síðasti geirfuglinn nú dauður þú ert Síðasti geirfuglinn nú dauður þú ert Ó geirfuglinn þú sterkasti fugl Frá skerjum þínum Nú ert þú fjarri Sögur þínar lifa En þú ert horfinn Ó geirfuglinn Við syrgjum þig enn Geirfuglinn Við syrgjum þig enn Því mannskepnan vissi ekki hvað hún gerði Eða hugsuðu ekki þau gerðu Við munum halda áfram með söng þinn í hjarta Geirfuglinn mun lifa Í minningum okkar og sál Náttúran þarf vernd Svo fleiri tegundir lifi Geirfuglinn okkar er flúinn í eilífðinna Geirfuglinn við syrgjum þig enn Síðasti geirfuglinn nú dauður þú ert