Jugosławia

Dosyć tego zbaw nas ode złego Po tylu latach znamy cię kolego Nikt z nas teraz już nie zaśnie Drzwi do szczęścia nie zatrzaśnie Oddaj broń i podaj dłoń Jeśli ciebie znajdą to dobrze się chroń Prawo pięści rozwalaj na części Tu wszystko jest dozwolone I nikt nam nie zabroni więcej już nic Ramię w ramie razem na skazanie To siła władza w obłęd nas wprowadza Tu ktoś tam ktoś we wszystkich wzbudza zazdrość Chore coś nicość odnalazło Tu wszystko jest dozwolone I nikt nam nie zabroni więcej już nic Tu wszystko jest dozwolone I nikt nam nie zabroni więcej już nic Powiedz czemu jutro nie będzie już dnia I czemu każesz tak namiętnie nas Tobie rozkosz spływa z ust i nie widać końca Jak uwierzyć ci gdy cię nie zna nikt Kto ci prawo dał by strzelać w skroń I kiedy mogę liczyć na pomocną dłoń Więc oddaj broń oddaj broń Tu wszystko jest dozwolone I nikt nam nie zabroni więcej już nic Kto pozwolił ci wykonać ten gest W niepamięć rzucić miłość zostawić gniew Jak długo chcesz kontynuować tę grę Wszystko koniec ma więc i ta gra Miłość zwycięży i nie masz szans Każdy z nas wpadł w okrutny trans Wyrwiemy serca i to co jest nasze I chleb i ziemię i wolność naszą Ramię w ramie razem na skazanie To siła władza w obłęd nas wprowadza Tu ktoś tam ktoś we wszystkich wzbudza zazdrość Chore coś nicość odnalazło