ignacio montoya carlotto para la memoria şarkı sözleri

Con la carroña apiñada, los nudos de otra madera Apuran chispas hirientes y encienden lumbres de ojeras Cargando en ancas los hombros se van quedando los años no se han cerrado las puertas ni las heridas de antaño. Fantasma viejo y roído, capullo de los rosarios cuando se postran las sombras detrás del abecedario si lapidando al poeta se cree matar la memoria que más le queda a esta tierra que va perdiendo su historia Camino al sol, que hace la sombra de todo igual si al estrujar el viento contra un pecho labriego ya no hay heridas que marquen los brazos de un hombre entero ni hay canciones que apañen lo que no guarda en el pecho Es la sutil diferencia de un cromatismo de negros lo que separa el anverso en la palma del mismo dueño cual si eso fuera importante en una caligrafía dejando sentado en blanco cosas que el negro diría Surten menguar las ideas pues que se frena la clara con dos monedas de cobre cubriéndome la mirada, Cargando en ancas los hombros se van quedando los años no se han cerrado las puertas ni las heridas de antaño. Camino al sol, que hace la sombra de todo igual si al estrujar el viento contra un pecho labriego ya no hay heridas que marquen los brazos de un hombre entero ni hay canciones que apañen lo que no guarda en el pecho.
Sanatçı: Ignacio Montoya Carlotto
Türü: Belirtilmemiş
Ajans/Yapımcı: Belirtilmemiş
Şarkı Süresi: 3:06
Toplam: kayıtlı şarkı sözü
Ignacio Montoya Carlotto hakkında bilgi girilmemiş.

Fotoğrafı