Kind Aan Zee

Ik zwem door zeeën met stenen Verminken mijn tenen Ik breek en ik zweef ik weer Ik lach in mijn eentje, ik Voel de stenen worden scherper De vissen zwemmen verder In water zo helder En ik vloek en ik scheld maar Ik vloek en ik scheld om mij heen Ik ben kwijt, ik ben niets, veels te klein Veels te jong nog om te gaan Weet dat niemand me zal helpen Ben te diep en ook te ver terwijl Ik zo nog was gewaarschuwd Bij de boeien terug te zwemmen Verloren, verdwaald, en veels te onervaren Ik was heel alleen Maar ben toch op zee gegaan Mijn hart bonkte en raasde Voor het oneindige water Ik verdwaalde in het alles Mijn kop al onder water Maar ik had het zo geoefend Mijn adem in te houden Dus ik wachtte geduldig Ik telde tot tien Elk geluid van het water Bracht me verder in slaap En mijn zorgen verdwenen Straks spoel ik wel aan Straks spoel ik wel aan