We Mnie

gdybym miał powiedzieć jaki kolor ma ta chwila jest tak granatowo niemożliwa to barwnik snów nierealnych ale jestem tu znów na nowym etapie życia to co zostawiłem jest już w tyle nie namówisz mnie bym zboczył o milimetr z obranej drogi, Syzyf głaz wtoczył i nim sen zmorzy tak zmęczony na szczycie przecieram oczy z dna na górę, jedyny kierunek dno to nie weekendowe wycieczki po klubie bezmierny ciężar bezwład depresji przez lata pod górę aż w końcu się gubię to jest we mnie tego się nie pozbędę ciemność czule szepcze kim jesteś by cokolwiek mówić mi wierzysz w swój sen a ciągle nie masz nic wciąż tłumisz krzyk a po co się z nim kryć czemu ronisz łzy gdy zabraniam ci krzyczeć? Bo we mnie jest mrok Robię zło kiedy inni śpię Z bycia sobą raport #Marek Hłasko typy się tu raczą nachos i ayahuaską nie ma łatwo, lot ku gwiazdom, życie ląduje w kubłach mam w głowie wszystkie myśli wysypisko ziemia, etap planeta dziwnych istot wygrywanie życia zostawiam specjalistom doktorze, niebieskie rano czy wieczorem kolory się zlewają jakbym był van Goghiem no to ogień gaszę go jak mogę stąd chyba ta dwubiegunowość moich zwrotek te słowa to dla mnie wyjazd do Arles śmierć to tylko transport do gwiazd moje Rio karnawał ciągle trwa a samba to dance macabre lubisz się bać? chodź i ze mną tańcz kim jesteś by cokolwiek mówić mi wierzysz w swój sen a ciągle nie masz nic wciąż tłumisz krzyk a po co się z nim kryć czemu ronisz łzy gdy zabraniam ci krzyczeć? Bo we mnie jest mrok Robię zło kiedy inni śpię