Tahtadan Kutu

Tahtadan yapılmış bir uzun kutu Baş tarafı geniş ayak ucu dar Çakanlar bilir ki bu boş tabutu Yarın kendileri dolduracaklar Her yandan küçülen bir oda gibi Duvarlar yanaşmış tavan alçalmış. Sanki bir taş bebek kutuda gibi Hayalim içinde uzanmış kalmış. Cılız vücuduma tam görünse de İçim bu dar yere sığılmaz diyor Geride kalanlar hep dövünse de İnsan birer birer yine giriyor. Ölenler yeniden doğarmış gerçek Tabut değildir bu bir tahta kundak Bu ağır hediye kime gidecek Çakılır çakılmaz üstüne kapak