Yaşlılık Penceresi

Kimi derin derin bir uykuda Kimide sonsuz bir yolculukta Yağmur ölgün ölgün damlamakta Gece bile sinmiş bir kenara, sokakta Ne düşünüyor dersin gece böyle, kara kara Neye ağlıyor dersin geceler, kara kara Sana mı? Bana mı? Yoksa ona mı? Yoksa eriyip geçip giden zamanlara mı? Yoksa birbirlerine sırt çeviren, insanlara mı? Biz geçeriz zaman geçer Dünya kalmaz yerinde Ölüm çiçektir dostum Taze kalmaz günlerce Ne ağlayan gece kalır Ne de derin uykular Yine kendi kendine Koşuşturur insanlar