Gurbet

Ben bu gurbet elde yandım tütmedim Ahım göğe çıktı duyan olmadı Gençlik elden gitti birgün gülmedim Yaban elde soldum insan duvardı Oy gülüm yaman oldu hallarımız neyleyim Gurbet elin çilesi zor bilmedim vay gülüm Bu ellerde bilmediler halimiz Yaban elde kalır olduk kimsesiz Çığlığım şehirde döndü dolaştı İnsan insanın esine sağırdı Ölüyorum güzel anam tut beni Uçar oldum baharınla sar beni Ölmek değil beter olan zulümdü Eyvah anam insan diyen çıkmadı. Söz-Müzik: İlkay Akaya