Gilan

تا مره نفس دره تی پیل نام دوخوانم سر میشین تا زنده ی تی وسی آوازه خوانم کهنه تاریخ تی حیران امی مار قشنگه گیلان سر نیهیدی تره ایمروز صد هیزار میرزا کوچی خان ایته موشته از تی خاک ونالیم باد ببره هنوزم تی دوشمن سر آشنای تبره نوخوری غوصه اگر کی تی مره جفا کونید ای روزی باد موافق به تی پرچم دواره پیله دریایه دریم کی امی پوشتو پنایه تو وسی زنده بمانی تا امی خودا خودایه نوا ترسن از تی دوشمن گیل زای تا زنده ی هرکی تی بده بخوایه انی گور بکنده ی